Heb je ook wel eens het idee dat je in je gesprek maar niet tot de kern komt? Dat je langs elkaar heen aan het praten bent? Of dat na afloop - soms weken later - blijkt dat jij en je gesprekspartner totaal andere dingen hebben begrepen (of onthouden)?
Dat kan beter. En dat kan ook op een makkelijke manier. Door meteen, tijdens het gesprek zelf, vast te leggen wat je bespreekt. En nee, niet door de laptop er bij te pakken en meteen mee te typen zodat je na afloop de ‘notulen’ hebt. Daar krijg je niet echt een goed gesprek door, als er apparaten tussen zitten.
Het kan eenvoudiger, door simpel mee te schetsen met wat je bespreekt. Of dat nou een ‘formeel’ gesprek is, wat een specifieke opbouw heeft - een coachgesprek, of een evaluatiegesprek - of een open gesprek waarbij je nog niet precies weet wat er aan bod gaat komen: als je simpel meeschetst tijdens je gesprek, dan gebeurt er iets wonderbaarlijks.
De ander ziet wat jij oppikt uit zijn woorden. Letterlijk, want door mee te schetsen (en daar mag je zéker ook woorden bij gebruiken!) laat je zien wat je er uit haalt. Als dat niet overeenkomt met wat je gesprekspartner bedoelt, dan is dat ter plekke duidelijk. En kan het worden verhelderd, door er dieper op in te gaan. Je gaat met een helder, gemeenschappelijk beeld uit elkaar.
Als de ander ziet dat jij hem goed begrijpt, dan voelt ‘ie zich gezien. Gehoord. Begrepen. En dat willen we allemaal, zonder uitzondering. Je gesprekken gaan dan zóveel soepeler (en duren zoveel korter…).
Als je papier en stift gebruikt tijdens je gesprek, dan is het veel minder ‘confronterend’ dan als je recht tegenover elkaar zit. Soms is een gesprek voeren net pingpongen met woorden. Er gebeurt een hoop, maar er kan er maar één een punt maken. Als je via dat papier kunt vastleggen wat je begrijpt en waar je naar toe werkt, dan sta je veel minder ‘tegenover elkaar’. En dat kan heel fijn zijn bij sommige soorten gesprekken (ooit een functioneringsgesprek gevoerd waarbij je niet zag wat de ander voor aantekeningen maakte…?)
Moet je kunnen tekenen, om dat tijdens een gesprek te doen? Nou, nee.
Wat wel handig is, is dat je je papier op een andere manier gebruikt. Ruimtelijker, in plaats van een lijstje maken.
Dat je je beperkt tot korte zinnen, of steekwoorden.
Dat je van tevoren nadenkt over het doel van het gesprek, en je papier daarop indeelt.
En soms helpt een gesprekssjabloon je al enorm: visueel maken wat je bespreekt, zonder dat je zelf maar iéts hoeft te tekenen. Schets van tevoren een paar invulvelden op een groot vel wit papier, en gebruik dat om je gesprek te structureren en daar de uitkomsten op vast te leggen.
En simpele tekeningen die je van tevoren oefent en maakt, die kún je gebruiken. Maar het is geen voorwaarde.
